Prevelly - Augusta - Windy Harbour - Banksia Camp 17 - 19 December

Doordat we dus de surfplank van Steef binnenkort moesten gaan ophalen, hebben we onze dagen iets anders moeten inplannen. Dit hield in dat we ook iets minder tijd hadden om te trip naar Esperance te kunnen maken. We hadden met Darryl afgesproken om net voor de kerst weer langs Singleton te rijden en de plank mee te nemen, daarna zouden we langs Perth naar boven rijden om in Yanchep tijdens de kerst op een camping te staan. Voor de zekerheid hebben we al vooruit gebeld en gereserveerd, want blijkbaar gaan veel Australiers zelf vanaf de kerst kamperen.
Na Prevelly en Margaret River was het een korte rit naar Augusta, met wederom een kust waarvan je alleen maar " oooooh" kan zeggen.

Historic water wheel in Augusta

Nog beter was dat op de camping, direct aan een van de strandjes, je een briljant uitzicht had over de zee. Stond je lekker je avondeten te bbq'en dan keek je zo over een blauwe zee uit en hoorde je de meeuwen boven je hoofd langsvliegen (gelukkig stonden we onder een afdak). Steef heeft in Augusta nog verlekkerd in een visserswinkel gestaan om een hengel en bijbehorende dingen te halen.

Stefan doet een poging met vissen

Vervolgens in een te harde wind ergens zijn lijntje uitgegooid, maar het mocht niet baten. Ooit zullen we een lekker visje kunnen bbq'en ;).







Via Augusta kwamen we aan in Windy Harbour, ach dat windy namen we nu maar voor lief, de camping lag ook weer aan de kust en zorgde voor een lekkere frisse zeelucht. Ook houdt dit over het algemeen de muggen tegen, helaas hadden we die avond de koning der muggen in onze auto die zich niet liet vangen.

Wat leuk was aan deze camping was dat het een erg simpele, maar open camping was. Niet heel druk en om de paar meter een stenen bbq. Waar je dan uit een bak hout kon halen en lekker zelf een vuurtje stoken, altijd gezellig!

Koken op de bbq

Na snel wat gegeten te hebben,
wilden we perse nog langs Salmon Beach daar in de buurt...want daar had je een super mooi uitzicht over..jawel...de kust. Alleen op het laatste moment staken de wolken daar een stokje voor, dag zon...hallo wind.

zonsondergang..met een beetje zon

Toch blijf het daar ongelofelijk mooi qua uitzicht en is het verfrissend om in Australie lege stranden te zien, als je Bondi Beach en de drukke Oost kust gewend bent.

Mandalay Beach bij Broke Inlet

Een nieuwe dag, nieuwe uitdagingen...vandaag zouden we voor de eerste keer echt offroad gaan met onze 4WD. De eindbestemming zou bij Broke Inlet zijn, links van Walpole in een National Park. Het mooie is dat deze National Parks, hier zijn er een heel wat te vinden in Australie, vaak bushcampings hebben. Vaak zijn deze routes alleen te rijden met een 4WD, dus laat nou net het geval zijn dat wij er een hebben!
Nadat we eerder op de reis ergens een paar uur in de bush hadden gereden op zoek naar een meer, zag ik er een beetje tegenop weer bijna ergens te gaan verdwalen. Maar Steef de ontdekkingsreiziger, niemand houdt hem tegen ;-). We zijn ook wel goed voorbereid aan onze auto tocht begonnen moet ik zeggen;  verbandtrommeltje, gereedschap, genoeg eten en water, walkie talkie, luchtcompressor voor de banden en met een heus overlevingsboek voor in de outback zijn we niet de doorsnee toerist in een huurauto. Maar toch als we telkens 'off the beaten track' gaan..dus van de snelweg af...word vooral ik een beetje zenuwachtig.
Uiteindelijk was het de hobbelige tocht door bergen zacht zand zeker waard, want de plek waar we overnacht hebben (in het Banksia Camp) was echt geweldig. Weer direct aan de kust met uitzicht over een baai, grote rotsen en de auto paste mooi verscholen tussen wat bosjes.

Ook hebben we hier een Nederlandse vrouw met Engelse vriend ontmoet. Kleine wereld ook nu weer, sta je in een National Park in Australie op een bushcamping..kom je altijd weer een Nederlander tegen :). Zij woont en leeft zo'n 4 jaar al in Australie samen met haar vriend en zelfs nu dat ze zwanger is waren ze gezellig samen op roadtrip. Erg bewonderingswaardig vond ik dat, want altijd glimlachend liep ze rond terwijl haar vriendje de mooiste verhalen aan ons vertelde.
Na een nachtrust waar je u tegen zegt ( zo goed en vast hebben we die nacht namelijk geslapen) reden we samen met het andere koppel naar de Broke Inlet zelf, weer een hobbelige tocht verder naar beneden. Erg grappig was dat achter hun auto nog een klein rubber bootje hing, die soms een metertje de lucht in sprong wanneer de sterke Landcruiser gas gaf over een hobbel. Het gehobbel was het wederom weer waard, want we kwamen bij een strandje aan waarbij je het gevoel kreeg aan het einde van de wereld te staan. Zo vredig...en zo mooi geplaatst met stenen en groen....het was bijna nep!

Broke Inlet strandje

Inmiddels was het bijna 12 uur in de middag en we wilden die dag nog naar een Tree Walk in Walpole, om vervolgens nog een nieuwe slaapplek te gaan zoeken. Helaas moesten we daarom afscheid nemen van het vredige park en ook onze nieuw gemaakte vrienden. Wij gingen verder naar het oosten en zij gingen terug naar huis in Perth.

Onze auto verscholen in de bosjes in het Banksia Camp

Om te kunnen kamperen in een National Park, is het vaak handig een 4WD te hebben. Soms is het zelfs een must, omdat je anders niet ver kan komen in het park. Om er te kunnen overnachten lees je voor het binnenrijden van het park altijd even het mededelingen bord en wordt er van je gevraagd een kleine fee te betalen voor je overnachting. Er zit verder niemand die het geld van je aanneemt, maar je stopt het samen met wat informatie over jezelf in een brievenbusje. Meestal zal een Ranger later een kijkje komen nemen bij het kamp, maar in ons geval is dat niet zo geweest...we hadden dus ook gratis kunnen overnachten ;). Nu hebben we 7 dollar per persoon betaald.