Korte Update vanuit New Zealand

Op speciaal verzoek van ons vriendinnetje Au3, die ineens 3 berichten naar de blog stuurt ;) schrijf ik even een korte update op de blog. Helaas alleen niet een heel vrolijk bericht...
We zitten nu in een hotelletje vlakbij het vliegveld in Auckland, morgen vliegen we namelijk al om half 9 in de ochtend terug naar Sydney. Weer erg leuke dingen gezien en gedaan hier in Nieuw Zeeland (wat nog terug gaat komen in een blog bericht natuurlijk). Maar voor nu wil ik nog even inhaken op de vreselijke aardbeving in Christchurch.

Link naar nieuwsbericht: Christchurch quake toll rises to 98 (foto: Getty Images, Hannah Johnston)

Vandaag is het de derde dag dat er naar overlevenden wordt gezocht, maar de kans wordt steeds kleiner dat er daadwerkelijk nog mensen levend worden gevonden. Bizar dat we zo'n twee weken terug in Christchurch begonnen met onze Nieuw Zeeland reis. Rustig haalden we de auto op en reden richting hotel richting het centrum (wat nu een groot rampgebied is). Ik wilde nog het hotel aanbevelen waar we die nacht zaten hier op de blog. Maar nu hoop ik alleen dat hij nog overeind staat en dat iedereen ongedeerd is gebleven daarbinnen.
Via onze mailing, sms en facebook hebben we toen we het nieuws hoorden gelijk iedereen laten weten dat wij ongedeerd zijn en op het Noorder eiland zaten. Ver weg van Christchurch en de naschokken van de aardbeving. In de dagen erna zijn er namelijk honderden naschokken geweest varierend van klein tot weer redelijk groot. Op de tv verslaan non-stop de kanalen het laatste nieuws en of er nog overlevenden zijn gevonden. Ook zien we delen van het centrum en de straten waar we hebben gereden, wat nu opengescheurd asfalt is en auto's die bedolven zijn onder gebouwen. Hoeveel mensen daar nog onder liggen...durft niemand te zeggen.
Mensen met huizen die direct aan de rand van een afgrond woonden (en daar ook flink voor hadden betaald om te kunnen wonen met dat uitzicht op de natuur) werden opgeschrikt door landverschuivingen. Hun huizen balanceren nu gevaarlijk op de rand.
Wat ons gelijk opviel is dat (net als de Aussies en de rampen in Australie) de kiwi's keiharde doorzetters zijn. Alsof het jaren kamperen, in de bush wonen en leven hun heeft voorbereid op dit soort rampen. Verstanding zoeken ze de veiligere gebieden op en vormen kleine gemeenschappen, waarmee ze koken, praten..een borrel drinken tegen de schrik en tenten opzetten...totdat ze weten waar ze naar toe moeten en kunnen wonen.

Het blijft een soort van ver van je bed show...maar dit keer toch heel dichtbij voor ons. Een beetje onwerkelijk om het nieuws op tv te zien ook. Ik hoop dat er nog veel mensen levend onder het puin vandaan komen en dat er nog wonderen bestaan, ook al geven de hardwerkende reddingswerkers de hoop stiekem een beetje op na de derde dag.

Volgende keer een wat vrolijker bericht! Morgen zijn we zoals ik al eerder meldde weer in Sydney en dan kan ik eindelijk rustig alles wat we de afgelopen weken hebben gedaan, op een rijtje zetten en de foto's uitzoeken :)
Be safe everyone.