Farmstay in Bindoon 8 januari 2011

He heeee, eindelijk kunnen we weer aan een nieuw onbekend stuk beginnen! Na een maand onder Perth te hebben gereisd en wat delen voor de tweede keer te hebben gezien, verlieten we Perth voorgoed.
Ontzettend mooie stukken gezien, maar het vooruitzicht dat we nog zoveel moois gingen zien ging ook wel kriebelen. Omdat ik (Lieve) al wat dagen snipverkouden en met een lichte koorts rondliep, leek het ons nog het beste om ergens binnen te overnachten. Steef kwam met het idee om ergens op een boerderij te overnachten meer het binnenland in, een paar uur rijden vanaf Perth. De Windmill Farm in Bindoon biedt ook kamers aan op hun boerderij, geschikt voor stellen en gezinnen. Niet wetende wat ons te wachten stond, reden we Bindoon binnen....en ook weer uit..zo groot was het daar ;).

De Windmill Farm lag op een paar minuten rijden vanaf de snelweg. Via een rode zandweg bereikten we ons nieuwe slaapadres. Heel rustig, geen andere mensen te bekennen, zagen we we in de verte iemand het gras besproeien. Dat bleek de heer des huizes te zijn en die riep snel dat hij zijn vrouw even ging halen. (Die ging blijkbaar over de reserveringen ;)).
Vrolijk en een beetje chaotisch pratend kwam er een klein vrouwtje naar ons toe en verwelkomden ons op hun boerderij. Blijkbaar hadden ze net een drukke periode achter de rug. Er kwamen in de vakantie periode vooral veel mensen uit Azie om bij hun op de boerderij te verblijven. (Ik voelde me al helemaal thuis...)
Zo'n 7 kleine gedeelde appartementen stonden voor en achter hun eigen huis en wij kregen kamer nummer 1. Echt heel erg leuk zag het eruit, we hadden een mooie veranda (afgedekt met gaas tegen de muggen en vliegen) en vanuit de veranda kwam je bij de slaapkamers en een gedeelde woonkamer met keuken. Wij waren verder hun enige gasten, dus hadden alles voor onszelf.

Ze vertelde ons ook nog dat ze om half vijf in de middag en om half 8 in de ochtend de dieren eten ging geven, dus als we wilden helpen? Een kudde schapen van 30 (voor Australische begrippen erg weinig, maar voor de Nederlandse best veel) stonden achter op het land en rondom het huis liepen er nog twee lammeren luid blatend rond. Verder hadden ze wat kippen, een gekke gans, 2 stieren met dikke horens, 1 koe en een pony staan. Twee hele lieve honden Whiskey en Soda (twee kelpies) liepen braaf maar overactief achter haar aan.

de twee Kelpies, my buddies

Toevallig vertrok die avond een meisje, wat ieder jaar 6 weken bij hun logeert, terug naar Cairns. Het meisje zal zo'n 15 jaar zijn geweest en was van Japanse kom af. Als een echte boerderij chick hielp ze bij het avond voederen mee...en sjouwde ze het voer van de dieren rond. Helaas was voor haar de vakantieperiode bijna afgelopen en moest ze terug naar school in Cairns (Australie). Haar familie woont nog in Japan dus ze reist op en neer tussen de twee landen.
We hadden al besloten om de volgende dag om half 8 mee te helpen met het voederen van de dieren, maar als hoogtepunt van die dag liet Joan nog even de baby kangoeroes zien. Op hun gemak en met z'n tweeën, zaten de kleine "joeys" in hun mand. Gewikkeld in een soort van zakje om de buidel van de moeder kangoeroe na te bootsen keken ze een beetje vreemd en sloom de wereld in. Toen de een aan de ander zijn oor begon te knabbelen, was het schattige plaatje helemaal compleet. Joan vangt om de zoveel tijd de kleintjes op, wanneer een moeder kangoeroe wordt aangereden. Mensen in de buurt en dierenartsen weet dat zij ze graag opvangt dus zo gaat het al jaren. Zo krijgen ze de fles en hun " luier" wordt verschoond. Uiteindelijk worden ze nieuwsgieriger en hopsen ze meer de deur uit om op het omringende land rond te snuffelen. Na een klein jaar zijn ze groot en zelfstandig genoeg om verder de wereld in te springen. Morgen zouden we ze de fles mogen geven... " Stefan, is het al morgen??"
Toen we later op de avond aan het eten zaten bij ons huisje, reed Joan nog even langs om te zeggen dat op het aangrenzende weiland een aantal kangoeroes stonden te 'grazen'. Als we een stukje brood meenamen, konden we nog eens geluk hebben dat er een van de eerder door haar opgevoede kanga's tussen stond. Tessa of Bella heeft namelijk altijd wel trek in wat brood.
Inderdaad, zo'n 10 kangoeroes stonden op hun gemak van het gras te plukken en toen Steef een stukje brood hun richting op gooide, kwam er eentje wel heel dichtbij. Braaf en uit de hand van Steef heeft ze uiteindelijk het hele sneetje brood opgegeten. Luid smakkend en ons met een scheef hoofdje aankijkend werkte ze het brood weg. Toen was het op....en liepen wij teleurgesteld terug naar ons huisje. Tessa (of Bella) met een "ik wil nog meer" blik achterlatend.

De volgende ochtend kwam snel na een goed avondje slapen in de kamer zonder spinnen (gelukkig). Zelfs te vroeg stonden wij al klaar om de beesten te voederen. Joan kwam naar buiten, gevolgd door de Whiskey en Soda en zette ons gelijk aan het werk. " Hier een bak voor de koeien, voor de pony ..en ja..de schaapjes hier..die helpen zich zelf.. " Inderdaad de lammeren en een paar andere schapen deden alsof de voederopslag een lopend buffet was en stopten hun hoofd gewoon in een zak. De lammeren kregen ook nog de fles en met kwispelende staartjes slurpten ze het een beetje agressief naar binnen. OP!
De rest van de beesten kregen hun eten en toen was het moment daar; de kleine Joey's eten geven!
Ach wat was dat lief, terwijl ze nog in hun zakje zaten kregen ze de fles..en met onze vrije hand konden we ze een klein beetje over hun hoofd aaien. Super leuk om dit mee te kunnen maken en gewoon in een woord SCHATTIG.(zie video hieronder)

Ja, onze eerste Farmstay ervaring (ook al was het maar voor 1 nacht), was erg leuk. Het is net alsof je bij familie een nacht logeert en je even een handje helpt. Jammer dat we niet langer konden blijven, maar voor iedereen die nog langs Bindoon komt....zeker doen en geef Whiskey en Soda een aai over hun bol van mij ;).